Posts

Er worden posts getoond met het label matukondesabi

Het gedicht: Ik moet blijven dichten

Ik moet blijven dichten  Dit gat is veels te groot ik moet het dichten De donkere wonden veels te groot ik moet ze verlichten Men zegt is fantasie men zegt is anarchie Maar hoe zo? mag ik het gat niet dichten Als je kon staan in deze schoenen deze schoenen die versleten zijn als je kon staan in deze schoenen deze schoenen die gebroken zijn Maar zo waren zij niet er waren dagen vol glorie maar ach, potverdorie Wat maakt het uit? men zegt is anarchie ja, wat maakt het ui? men zegt is fantasie Als je kon staan in mijn versleten schoenen Als je kon staan in mijn ooit mooie schoenen Als je wilde staan in mijn nu gebroken schoenen zou je weten hoe mij te noemen Dit is geen anarchie Dit is geen fantasie Het is een luide kreet. kom staan in mijn schoenen Zal je zien waarom ik zweet Anarchie of fanatasie dit is wat ik voel en zie Ik moet dit gat echt dichten Ik zal daarom altijd dichten 

Pangi bij de saramaccaanse (marron) vrouw

Afbeelding
  Marronvrouw in plakpangi en hoofddoek Als een "matukonde-mii" (nakomeling van binnenlandbewoners) deel ik graag mijn kennis. Ik, Marcelien Reims-Soeboe,  dochter van Alfred Atio Pikientio en Elisabeth Aginisi Soeboe, zal enkele weetjes over pangi met u delen  Pangi is begonnen als een omslagdoek. Slaven kregen tijdens de slavernij jaarlijks stoffen, waarvan zij verschillende kledingstukken maakten. Zo werden ook   pangi’s gemaakt.   Oorspronkelijk werd die als een lendendoek om de middel van de vrouw gedragen. Pangi is een heel oud kledingstuk welke nu super gemoderniseerd is. Je ziet de pangi nu in verschillende modellen en kleuren als een wikkelrok om de middel van de vrouw.   De verschillende motieven, tekeningen en kleuren maken het kiezen van een pangi erg complex, omdat de keuze nu zo ruim is dat je bijna niet kan kiezen. Pangi is bekend binnen elke marronstam, maar kent wel enkele kleine verschillen. Ik zal mij beperken tot Pangi bij de saramaccane...